Turks, chaos en ontspanning
Door: Ans
Blijf op de hoogte en volg Ans
20 Augustus 2010 | Turkije, Sakarya
Ondertussen is mijn Erasmus Intensive Language Course (EILC) al bijna twee weken bezig. En intensief is hij zeker! Bijna iedere dag krijgen we van 9 to 6 uur in groepjes van 4! personen les. Even een uurtje op halve kracht is er dus niet bij...
Aangezien er maar liefst 8 verschillende docenten ons lesgeven -het lijkt wel een beetje op de middelbare school, we hebben een heus lesrooster- is het wel een beetje chaos, omdat ze -zeker in het begin- niet altijd van elkaar weten waar ze mee bezig zijn. Daar komt bij dat wij de eerste lichting EILCers zijn, dus het is sowieso nog een beetje nieuw voor hen en uitzoeken wat nu het beste werkt.
Gelukkig zijn ze wel heel enthousiast, en is hun Engels over het algemeen best ok (behalve coordinator Mustafa...met hem valt bijna niet in het Engels te communiceren...)
Ook op visumgebied is te merken dat we de eerste groep zijn, aangezien de Erasmus coordinator al twee weken bezig is uit te vinden waar we onze verblijfsvergunning moeten gaan halen - in Istanbul of in Sakarya.En zijn verhaal verandert met de dag...pfff. Momenteel is hij geloof ik in retraite, -complicated matter-, en gaat zijn bazin er mee aan de slag. Ik wacht maar af...
Natuurlijk hebben we tussen de drukte door ook nog wat tijd voor ontspanning. Afgelopen maandag is bijna de hele groep in downtown (letterlijk :-p) Sakarya naar een bar met livemuziek gewees, Dit was heel gezellig, ook omdat er 3 lokale Turkse studenten (+2 ESNers) meegingen. Wel jammer dat de laatste bus al om 11.30 uur gaat, dus er was nog een sprintje nodig om die te halen.
Voor de rest zitten we 's avonds lekker buiten op het gras, en ben ik deze week al 2! keer gaan hardlopen, met twee Duitsers - Micha en Marcus-, natuurlijk op een op het weer aangepaste tijd (10.30 pm ;-)).De laatste keer gingen ook een Turk en een Azerbadjaan mee. We hebben een leuke ronde van 25 minuten over de heuvelachtig campus gelopen (de 2de keer zelfs 2 ronden, goed he :-p). Wel irritant zijn de honden (kopek) die hier overal los lopen, op je af komen en tegen je aan beginnen te blaffen. Die vermijden we dus liever ;-)
Vanavond zijn Theresa (tsjechische) en ik trouwens naar het Sapanci meer afgedaald -of eigenlijk tot halverwege, tot het te donker werd- om foto's te maken van de zonsondergang, zie beneden...
Het bevalt dus nog steeds goed hier...
Iyi geceler! (=goede nacht)
PS: we hebben een leuke groep, uitgebreidere beschrijving komt nog wel.
Aangezien er maar liefst 8 verschillende docenten ons lesgeven -het lijkt wel een beetje op de middelbare school, we hebben een heus lesrooster- is het wel een beetje chaos, omdat ze -zeker in het begin- niet altijd van elkaar weten waar ze mee bezig zijn. Daar komt bij dat wij de eerste lichting EILCers zijn, dus het is sowieso nog een beetje nieuw voor hen en uitzoeken wat nu het beste werkt.
Gelukkig zijn ze wel heel enthousiast, en is hun Engels over het algemeen best ok (behalve coordinator Mustafa...met hem valt bijna niet in het Engels te communiceren...)
Ook op visumgebied is te merken dat we de eerste groep zijn, aangezien de Erasmus coordinator al twee weken bezig is uit te vinden waar we onze verblijfsvergunning moeten gaan halen - in Istanbul of in Sakarya.En zijn verhaal verandert met de dag...pfff. Momenteel is hij geloof ik in retraite, -complicated matter-, en gaat zijn bazin er mee aan de slag. Ik wacht maar af...
Natuurlijk hebben we tussen de drukte door ook nog wat tijd voor ontspanning. Afgelopen maandag is bijna de hele groep in downtown (letterlijk :-p) Sakarya naar een bar met livemuziek gewees, Dit was heel gezellig, ook omdat er 3 lokale Turkse studenten (+2 ESNers) meegingen. Wel jammer dat de laatste bus al om 11.30 uur gaat, dus er was nog een sprintje nodig om die te halen.
Voor de rest zitten we 's avonds lekker buiten op het gras, en ben ik deze week al 2! keer gaan hardlopen, met twee Duitsers - Micha en Marcus-, natuurlijk op een op het weer aangepaste tijd (10.30 pm ;-)).De laatste keer gingen ook een Turk en een Azerbadjaan mee. We hebben een leuke ronde van 25 minuten over de heuvelachtig campus gelopen (de 2de keer zelfs 2 ronden, goed he :-p). Wel irritant zijn de honden (kopek) die hier overal los lopen, op je af komen en tegen je aan beginnen te blaffen. Die vermijden we dus liever ;-)
Vanavond zijn Theresa (tsjechische) en ik trouwens naar het Sapanci meer afgedaald -of eigenlijk tot halverwege, tot het te donker werd- om foto's te maken van de zonsondergang, zie beneden...
Het bevalt dus nog steeds goed hier...
Iyi geceler! (=goede nacht)
PS: we hebben een leuke groep, uitgebreidere beschrijving komt nog wel.
-
20 Augustus 2010 - 09:59
Jasper:
En blaffen jullie vervolgens die honden weer weg, of hoe gaat dat in z'n werk?
Erg mooie foto's trouwens -
20 Augustus 2010 - 11:59
Petra:
Je bent dus niet alleen met je koppie, maar ook met je lijf goed bezig!
Leuk om je verslagen te lezen en je foto's te bekijken. Goed om te horen dat je het daar naar je zin hebt en van alles onderneemt, maar dat is eigenlijk geen verrassing voor ons.
Liefs -
20 Augustus 2010 - 14:49
Truus:
Je lijkt mij al aardig geacclimatiseerd, als je daar nu al's-avonds gaat hardlopen. Leuke foto's en leuk verhaal.
Trouwens, is die Turkse vlag echt zo groot of lijkt dat maar zo. -
20 Augustus 2010 - 15:17
Francy:
Hallo Ans ,
Wat leuk dat je zelfs in Turkije doorgaat met hardlopen.Maar voor die rotte zwerfhonden gaat helaas de regel : blaffende honden bijten niet, niet meer op.
Ja dat is erg jammer.
Een remedie: gewoon gaan lopen en vooral die krengen niet in de ogen kijken, want dan ben je de pineut.
En anders dan maar hardlopen in de bewoonde wereld ,hetgeen natuurlijk weer klopt met de uitspraak van Tom: Wees gegroet ich bin wer voet!
Maar ze wegblaffen (volgens Jasper ) is een illusie.
Dan is hij er volgens mij nog nooit een tegengekomen.
Een land waar je ze nooit tegen zal komen is : Sulawesi (het vroegere Celebes), want daar gaan ze met de kerst in de pan.
Effen een vraag: waar is eigenlijk het koude winterklimaat in Turkije ?
Natuurlijk in de bergen, maar hoeveel kilometer is dat af van Istanboel ?
Ik verheug me al op de volgende versie !!!
Kop op met de Turkse lessen.
Groetjes,
Francy -
20 Augustus 2010 - 16:10
Ellis:
Mooi dat je het zo naar je zin hebt. Ik zit momenteel in Sint Petersburg en daar is het ook niet verkeerd ;). Heb vandaag het Russische platteland verkend. De Russen zijn soms trouwens, net zoals de Turken, nogal chaotisch (bagage kwijt raken en vervolgens ons de schuld geven).
-
21 Augustus 2010 - 08:29
Lilian:
Gunaydn Ans.
Zoals ik uit jou verslag kan opmaken voel jij je al helemaal thuis.
Mooie foto's maar die vlag van Turkije lijkt wel erg groot.
Gorusmek uzere.
p.s die tekentje op bepaalde letters weet ik niet waar ik die kan vinden op de computer.
-
21 Augustus 2010 - 12:00
Richard:
Pas maar op met al dat studeren. Straks spreek je nog goed Turks ook en daar heb je natuurlijk helemaal niets aan :) -
21 Augustus 2010 - 16:05
Sandra:
Oke oke oke Ans....hier wordt natuurlijk gefotoshopt...een Turkse vlag die een flatgebouw overklast...daar trapt deze Limburgse meid niet in....
Weet je, je kunt van die beschermpakken kopen tegen die honden...geven ze hier hondencursussen mee....moet ik je eentje opsturen?? Weet je zeker dat je aan het zweten komt van je rondje hardlopen!
Amuseer je en ik ben nieuwsgierig naar je volgende update!
Gegroet, ich bin voet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
