Tatil gunler: Syria :-)

Even een berichtje vanuit Aleppo. Inderdaad, ik ben in Syrie!, en ik kreeg mijn visum verassend gemakkelijk aan de grens :-). De grenswacht begon nog bemoedigend met ' Holland, big problem', maar twee minuten later mocht ik al gaan betalen (dat doe je apart bij het bankkantoor :-p), om tien minuten later de trotse bezitster van een Syrisch visum te zijn. Volgens mij heeft de buschauffeur de grenswacht nog een paar Syrische dollars toegestopt om wat vaart te maken met de laatste stempels, maar het was definitief JA.

Sowieso was de grenstocht een verhaal apart, met veel wachten totdat de grens even open ging, waarna auto's en vrachtwagens van 5 kanten zich door de poorten probeerden te dringen. Gelukkig bleek de buschauffeur de nodige ervaring te hebben om ons 7en zo snel mogelijk over de grens te krijgen, inclusief handig stuurwerk om alle wachtende vrachtwagens en door voordringende auto's heen, en het onderhouden van goede contacten, en met abi's (=grote broer) aan beide kanten van de grens (en natuurlijk wat bekertjes water als dorstlessers...). Wel zagen we nog hoe een kist mandarijnen van een bus voor ons een paar mandarijnen lichter werd gemaakt tijdens de invoercontrole in Syrie, dit tot grote afkeuring van mijn Syrische medepassagiers.

Antakya was trouwens ook een leuk, klein stadje, met een prachtige wijk met smalle straatjes en oude, Ottomaanse huizen. Je kunt merken dat het van oudsher een grensstadje is waar verschillende culturen samenkwamen, zowel door de mix van Turkse en Arabische opschriften als door de tal van moskeeen, kerken (Katholiek en Orthodox) en een synagoge. Verder een erg leuke, drukkige bazaar. Een erg leuk momentje was toen ik wat foto's van het leven rond de bazaar aan he maken was en een vrouw nieuwsgierig kwam vragen wat ik nu eigenlijk aan het fotograferen was. Na een kort, grappig gesprekje met de hele familie (man, iets oudere moeder en vader) nog even een foto gemaakt, waarbij vader zijn ietwat tegenstribbelende vrouw vastbesloten om de nek sprong om haar ook op de foto te krijgen :-)

Sowieso had ik profijt van mijn kunde van het Turks (die echt nog heel basic is), ook bij een erg leuk gesprek met een ober, met onderwerpen varierend van vergelijkingen tussen Antakya en Istanbul (Antakya is beter ;-)), zijn ervaringen met het kopen van een auto (afzetters in Istanbul :-p), het bouwen van een huis (stiekum nog best duur, al doe je het zelf), Syrie en reizen daarzo (handelaren daar zijn ook afzetters,ze vragen overal geld voor, van het openen van een deur tot aan het zetten van een stempel) en het genot van gratis cay (=thee, heerlijk :-)). Mocht je je het afvragen, het was gewoon een nette, getrouwde man en van middelbare leeftijd, het was geen versierpoging of poging de rekening op te leuken :-p. Hij had volgens mij gewoon weinig te doen en had schik in het gesprekje.

Dus...ik heb twee drukke dagen achter de rug met veel nieuwe indrukken. Op het moment speelt Syrie tegen Japan op het Aziatische kampioenschap, en zo te horen hebben ze net gescoord :-p

Aleppo'dan gorusuruz!

O ja, en dan heb ik nog de ochtendlijke kerkdienst in het kleine katholieke kerkje (toen ik ging: 2 gelovigen...) in Antakya en het ronselen voor 'speciale' bustickets in Adana niet genoemd